تغییر در فرهنگ تعاونی با برگزاری دوره های آموزشی/سیاست‌گذاری توانایی تقویت فرهنگ را ندارد

۰۲ مهر ۱۳۹۹ | ۱۲:۵۴ کد : ۱۶۳۷ گفتگو، مناظره و آزاد اندیشی
دومین مناظره از مرحله یک چهارم مسابقات مناظرهتخصصی تعاون با گزاره "سیاست گذاری های بخش تعاون به تقویت فرهنگ تعاون منجر می شود" بین دو تیم فرهنگ و به ترتیب به عنوان موافق و مخالف برگزار شد.
تغییر در فرهنگ تعاونی با برگزاری دوره های آموزشی/سیاست‌گذاری توانایی تقویت فرهنگ را ندارد

به گزارش روابط عمومی سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی، سیدمحمد اژیراک در موافقت با این گزاره گفت: ابتلای تعاونی‌ها در گرو تقویت بنیان شرکت‌های تعاونی و فراهم کردن بستر لازم برای توسعه تعاونی‌ها و فرهنگ وابسته به آن و شناسایی راهکارهای مؤثر برای اشاعه فرهنگ تعاون است.
وی یکی از دلایل اصلی نهادینه نشدن تشکل تعاونی در سطح جامعه را بی‌توجهی به فرهنگ‌سازی نسبت به تعاون و تعاونی‌ها دانست و اذعان داشت: از جمله عواملی که فرهنگ تعاون را تحت تأثیر قرار می‌دهد، میزان شناخت مردم از تعاونی‌ها است که در قالب برنامه‌ریزی‌های مختلفی همچون برگزاری دوره‌های آموزشی و تدوین ماده درسی تعاون قابل حل است.
وی تغییر نگرش مردم از طریق تقوییت عملکرد تعاونی‌ها و معرفی تعاونی‌های برتر را عامل دیگری برای تقویت فرهنگ تعاونی دانست.
آژیراک با اشاره به اینکه موانع موجود بر راه تعاونی‌ها سومین عامل تأثیرگذار بر فرهنگ تعاون است تصریح کرد: موانعی که در برابر فعالیت‌ها و عملکردها در تعاونی‌ها وجود دارد اثری منفی بر روی آن‌ها می‌گذارد که باید با راهنمایی و مساعدت متخصصان امر در تعاونی‌ها، تعاونی‌های موفق و اتاق تعاونی برطرف شود.
وی با تاکید بر اصول ۴۳و۴۴ قانون اساسی را داریم و قانون بخش تعاون گفت: ما ابزارهای قانونی برای محقق سازی برنامه‌های توسعه بخش تعاون در کشور را داریم اما با بررسی‌های انجام شده در این سه دهه و پس از اینکه پنج برنامه توسعه تدوین و اجرا شده به نظر می‌رسد در راستای تحقق اهداف مربوطه قدمی برداشته نشده و توجه کافی و ضروری به این موضوع نشده است.
آژیراکخاطرنشان کرد: وجود نوعی تفکرات آرمان‌گرایانه غیرعملی و غیرواقع بینانه در مسؤلین تصمیم ساز باعث شده است که بدون شناخت اساسی از بسترهای مادی و معنوی جامعه ایران اقدام به برنامه‌ریزی و اتخاذ تصمیماتی کنند و گاهاً مشاهده می‌کنیم که تفسیرهای چند گانه ای وجود دارد.
در ادامه میلاد طهرانی از تیم مخالف در تعریف سیاستگذاری و فرهنگ به عنوان یکی از کلیدواژه‌های گزاره گفت: سیاستگذاری مجموعه‌ای از تصمیمات و اقدامات دولت است که برای ایجاد تغییر در بخش عمومی استفاده می‌شود و فرهنگ از نظر ماکس‌وبر مجموعه‌ای از آداب و رسوم و اعتقاداتی است که به عنوان الگوهایی برای کنش‌گری اجتماعی استفاده می‌شوند.
وی در خصوص محورهای مخالفت این تیم با گزاره گفت: گزاره حلقه‌ی مهمی به نام مردم را نادیده گرفته و کنش گری اجتماعی را در نظر نگرفته و جامعه را به مثابه یک سیستم مکانیکی می‌داند که با سیاستگذاری قابلیت تقویت یا ضعف فرهنگی داشته باشد.
وی ادامه داد: پدیده فرهنگ اساساً پدیده‌ای نیست که به صورت دستوری و از سمت بالا مدیریت شود و بلکه از جامعه و پایین نشأت می‌گیرد، ما معتقدیم برای اینکه فرهنگ تعاونی‌ها تقویت شود نیاز است مردم به ارزش‌های تعاونی و کارگروهی و دسته جمعی باور داشته باشند.
طهرانی تصریح کرد: محور سوم مخالفت ما حکم کلی است که گزاره صادر کرده، گزاره تعدد و تکثر فرهنگی و اصطلاحاً پلورالیزم فرهنگی را در نظر نداشته و حکم.واحد داده است قومیت‌ها و فرهنگ‌های مختلفی در یک جامعه وجود دارند و سیاست گذاری نمی‌تواند آنها را در بر گیرد.
محمدعلی پرواز دوانی گفت: مفهوم سیاست‌گذاری با این تعریف از سیاست هم‌خوانی دارد که سیاست را تدبیر مهارت و ارائه راه‌حل برای مشکلات و استفاده بهینه از کلیه منابع برای رسیدن به اهداف مورد نظر می‌داند. در پایخ به اینکه تیم مقابل می‌گویند گزاره واحد است باید بگوئیم سیاست‌گذاری نه یک نسخه واحد بلکه مجموعه‌ای از راه‌کارها و ابزارها است.
وی ادامه داد: اینکه گفته شد نقش مردم نادیده گرفته شده است اشاره می‌کنیم که در واقع سیاست برای مردم است و با سیاست‌گذاری که قانون است و قوه مقننه در کشور ما به آن می‌پردازد سمت و سو به یک جامعه ترسیم می‌شود.
وی تاکید کرد: آموزش مستمر و برگزاری دوره‌های آموزشی یا تبلیغات عواملی است که در فرهنگ تعاونی‌ها تغییر ایجاد می‌کند.
آرش شهلایی دردومین زمان تیم خود با اشراه به تعریف سیاست‌گذاری از دیدگاه منکیو گفت: دولت باید اقدام انجام دهد نه اینکه راه حل پیدا کد چراکه راه حل یافتن مرحله قبل‌تر از سیاست‌گذاری است.
وی تعریف دو نوع فرهنگ را از تیم مقابل رد و آن را ایجاد مغالطه کاذب دانست و تصریح کرد: ما دو نوع فرهنگ نداریم بلکه فرهنگ واحد است.
وی با شاره به مطرح شدن مفهوم سرمایه اجتماعی و قدرت شبکه‌های اجتماعی در دهه ۹۰ گفت: در این زمان دورگو یکی از جامعه شناسان در باره فرهنگ و جامعه صحبت و قدرت شبکه‌های اجتماعی را پیش زمینه اصلی فرهنگ‌سازی خواند حال باید از یتم مخالف پرسید که شما چگونه می‌توانید با سیاست‌گذاری اعتماد میان مردم ایجاد کنید؟
سیدمحمد آژیراک با طرحاین سوال که چگونه مردم می‌توانند فرهنگ تعاون را تقویت کنند در صورتی که هیچ تضمین و پشتوانه‌ای از بالا دست ندارند گفت: تا زمانی که نتوانیم سیاست‌گذاری دقیقی که مردم هم در آن شرکت کنند انجام ندهیم این مهم محقق نمی‌شود.
وی با بیان اینکه عواملی که فرهنگ را تقویت می‌کند باید در سیاست‌گذاری‌ها دیده شوند تصریح کرد: ضمانت و پشتوانه اجرایی از نهادهای بالاتر و به‌روز بودن محتوای قانون و مقررات باعث می‌‌شود بتوانیم نیازها و مشکلات حاکم بر بخش تعاون را مرتفع سازیم.
وی تاکیدکرد: تدوین مقررات و قوانین باید مبتنی بر فعالیت‌های تعاونی‌ها و نیازهای حقوقی در راستای سایرقوانین کلان کشور باشد و در این راستا باید از مشاوران وکارشناسان استانی و بومی برای تصمیم گیر‌ی های اثر بخش و کار آمد استفاده شود.
آژیراک افزود: قوانین تعاونی‌های کشور ترجمانی از قوانین تعاون کشورهای پیشرفته بوده که کشورها با توجه به شرایط ساختاری و آمادگی‌های ذهنی در اعضا قوانینی را به نگارش درآورده‌اند. اما قوانین تعاونی در ایران، که دارای ارزش‌ها، هنجارها و باورها و به تعبیری دیگر دارای خرده فرهنگ‌های متفاوتی می‌باشند، قوانین کپی برداری شده از سایر کشورها نمی‌تواند پاسخگوی شرایط ایران باشد. لذا ب برای تقویت فرهنگ تعاون باید یک بازبینی محتوایی در قوانین صورت گیرد.
میلاد طهرانی در زمان بعدی دفاع تیم خود گفت: سیاست گذاری یک ایدئولوژی داخل چهار چوبی دارد ولی فرهنگ یک بحث زنده و ارگانیک است و تغییر می‌کند، اگر بخواهد به هر طریقی فرهنگی وارد شود که مردم آن فرهنگ را نپذیرند جامعه آن فرهنگ را پس میزند.
وی با بیان اینکه اساساً سیاست‌گذاری توانایی تقویت فرهنگ را ندارد اذعان داشت: باید سرمایه اجتماعی و اعتماد نسبت به حکومت، نیاز و باور وجود داشته باشد تا سیاست‌گذاری تأثیر داشته باشد.
دوانی در جمع‌بندی مطالب تیم خود گفت: امروزه عموم جامعه شناسان و اقتصاد دانان وجود نابرابری‌های فزاینده اقتصادی-اجتماعی در جوامع را ناشی از نبود مشارکت کافی مردم در فرایند رشد و توسعه اقتصادی می‌دانند و این در حالی است که اگر مشارکت مردم در سرمایه گذاری و بهره برداری از منابع از طریق دخالت آنها در برنامه ریزی، سازماندهی و اجرای طرح‌های توسعه بیشتر شود این نابرابری‌ها کاهش میابد.
یکی از مهمترین بخش‌های سیاست گزاری در بخش تعاون فرهنگ سازی در زمینه تعاون است اما در جال حاضر سیاست‌گذاری به آن مسیری که باید باشد نرفته است و سیاست‌گذاری‌هایی هم که درست بوده اجرایی نشده است.
شهلایی نیز در جمع‌بندی تیم مخالف گفت: گروه موافق باید نمونه‌هایی از اثبات گزاره بیان می‌کرد که صورت نگرفت.
فرهنگ تعاون نه یک پروژه بلکه یک پروسه است ولی نگاه پروژه‌ای ما به تمام نهادهای زنده جامعه باعث شده است که ما در برنامه‌ریزی‌هایمان اشتباه عمل کنیم و اگر امروز جواب نگرفته‌ایم به این علت است که کل سیستم قانون‌گذاری به دلیل نگاه پروسه‌ای شکست خورده است.

 

 


نظر شما :