فاصله چندانی بین ایران و افغانستان امروز نیست/نیازمند انضمامی شدن پیوندهای فرهنگی موجود بین جامعه نخبگانی دو ملت هستیم

به گزارش روابط عمومی سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی محمد حسین محمدی؛ دکترای روابط بین‌الملل دانشگاه تهران در این نشست گفت: با وجود انفعال همگان در تعاملات فرهنگی، جامعه نخبگی نقش بسیار مهمی در توسعه و تعالی رابطه دو کشور خواهد داشت.
وی با اشاره به اینکه فاصله چندانی بین ایران و افغانستان امروز نیست تصریح کرد: ریشه های پیوند فرهنگی دو کشور در دل تاریخ وجود دارد به طوری که ما را از هم جدایی ناپذیر می کند و اختلافات احتمالی سیاسی منجر به قطع ارتباط دو ملت نخواهد شد.
وی در راستای ایجاد تعامل بین دو کشور پیشنهاد داد: یک سیگنال مشترک میان دانشجویان (جامعه نخبگانی) در قالب بیانیه و یا پیام مشترک به دولت ها و جامعه دو کشور فرستاده ارتباط بین دانشگاه ها و انتقال دانشجوها تسهیل شود.

در ادامه حمیدرضا بوالی؛ کارشناسی ارشد علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی گفت: علی رغم گفتگوهای بسیاری که در حوزه میراث مشترک، بازخورد هایی که در فضای مجازی داشته ایم نشان دهنده عدم تاثیر گذاری این گفتکوهاست به این معنا که نمود عینی از تعاملات فرهنگی در سطح جامعه دیده نمی‌شود. چرا که ما در همین سطح گفتگو مانده و برنامه های اجرایی در سیاست‌گذاری نداشتیم.
وی تصریح کرد: پیدا کردن مشترکات فرهنگی مساله جدیدی نیست و مساله امروز ما هم در تعمیق و گسترش تعامالات نیست.
بوالی اذعان داشت: بازتاب ها و بازخوردهای رسانه ای نشان دهنده این است که پیش داوری های موجود مانع گفتگو شده و فاصله ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: ما نیازمند کنشگری و سیاست گذاری جدی و هدفمند در رسانه های رسمی هستیم.

مختار احمد رجب زاده؛ کارشناسی ارشد مهندسی شهرسازی دانشگاه پیام نور ایران با تاکید بر اینکه حوزه های تمدنی مشترک ما ریشه های تاریخی دارد اذعان داشت: تجربه مواجه ما با جامعه ایرانی نشان از انعطاف و همدیگر پذیری دو ملت در نسبت با یکدیگر دارد.
وی خاطرنشان کرد: ما نیازمند توجه بیشتر به تعاملات فرهنگی و آکادمیک از طریق ارتباطات بین دانشگاه ها، فعالیت مشترک علمی و دانشجویی هستیم.

هارون رادمهر؛ کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه ادراک با بیان اینکه دو گروه در ایجاد اختلاف دارای نقش هستند گفت: گروه اول کسانی هستند که از این اختلافات دارای نفع سیاسی هستند و گروه دوم کسانی هستند که از آگاهی کافی برخوردار نبوده اما در جهت‌گیری رسانه ها تاثیر گذارند.
وی ادامه داد: در این بین نباید مسئولیت دولت ها را به جامعه نخبگانی تسری داد. مسئولیت نخبگان در یک جامعه مطالبه گری و کنشگری برای هدایت دولت ها در راستای انجام درست وظایف خود است.
رادمهر تصریح کرد: میراث های مشترک فرهنگی همانند دین، زبان، آداب و رسوم، ادبیات، هنر و احساسات می تواند عامل بسیار مهم برای همگرایی و نزدیک شدن دو ملت شود.
وی با اشاره به اینکه دولت ها در نزدیک سازی فرهنگی دچار انفعال بوده‌اند گفت: گاهی شاهد استفاده ابزاری از میراث های فرهنگی مشترک هستیم که موجب اختلاف خواهد شد.
ما نیازمند ایجاد همکاری های مشترک فرهنگی و آگاهی بخشی انضمامی برای عموم مردم در دو جامعه هستیم که در این بین باید جامعه نخبگان نقشی حائز اهمیت ایفا کند.
 

محمد حسین معصوم زاده؛ کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه تهران
ما نیازمند انضمامی شدن پیوندهای فرهنگی موجود بین جامعه نخبگانی دو ملت و تسری این مودت و دوستی به سطوح جامعه دو کشور هستیم.
ما شاهد نشانه های جدی از فاصله گرفتن و قطع ارتباط بین دو ملت ایران و افغانستان در سطح جامعه ایران هستیم.
پیشنهادات:
توجه و تاکید بیشتر بر دوستی و پیوندهای فرهنگی در رسانه های رسمی ایران در نسبت با مردم و فرهنگی افغانستان داشته باشیم.

مدیحه سالنگیار؛ کارشناسی اعمال ساختمان دانشگاه پلی تکنیک کابل
علی رغم جوسازی هایی رسانه ای، تجربه تاریخی ما بیان گر این موضوع هست که ما دارای همدیگر پذیری هستیم که نمود آن را می توان در جنایت دانشگاه کابل دید.
در این حادثه ما شاهد همدردی و ابراز احساسات مردم ایران با خانواده های داغ دیدگان و ملت افغانستان بودیم.
پیشنهادات:
تولید و فعالیت های مشترک علمی و پژوهشی