مناظره دانشجویی با موضوع «عوامل موثر بر میزان مشارکت در انتخابات» برگزار شد
حسام سعیدی؛ دبیر سابق شاخه جوانان جبهه اصولگرایان استان چهارمحال و بختیاری:
با اشاره به آمارهای مشارکت در انتخابات ایران و سایر کشور ها و لزوم ریشه یابی دلایل افزایش و کاهش مشارکت، میتوان بر دو عامل در میزان مشارکت مردم در انتخابات تاکید کرد. اولین عامل، اجرای قانون است که به رفاه مردم منجر شود. اگر سیاست داخل را رها کنیم و سیاست خارجی را اولویت بدهیم فشار روی مردم ایجاد میشود. دومین عامل، نبود نهاد نظارت بر وعدهها در انتخابات است که باعث میشود کاندیداها وعدههای دروغین بدهند. بعضی از این وعده ها سطح انتظارات مردم را بالا میبرد. تفاوت در سطح انتظارات مردم و واقعیات، باعث انقلاب میشود.
افرادی که میگویند دولت هیچکاره است همانهایی هستند که بعد از شهادت سردار سلیمانی هم به آن حمله میکنند.
دشمن داشته های یک ملت را نشانه میگیرد. در بحث هسته ای و نظامی و.. دشمن می گوید اگر میخواهید وضعیت فعلی تغییر پیدا کند، بیایید و عدم کارایی مسئولین را نشان بدهید و پای صندوقهای رأی نروید تا نظام مشروعیت نداشته باشد.
سید امیررضا امیری؛ دبیر سابق انجمن اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی تهران غرب:
امیدواریم میزان مشارکت در انتخابات ما به حدی برسد که در مقابل کشورهای اروپایی سرافکنده نباشیم. انتخابات فعلی یک مهر مشروعیت بر نظام خواهد زد. وجود یک نهاد نظارت بر وعده ها کار بیهوده ای است ما از ابتدا عادت داشتیم به عمل نکردن به وعده ها. ما به وعده های اول انقلاب هم نتوانستیم جامۀ عمل بپوشانیم. روال دموکراتیکِ نظارت بر وعده ها، همان تشکیل احزاب است. نمایندگان احزاب از افراد حساب کشی میکنند.
درست نیست بگوییم که افراد تحصیلکرده در اروپا و آمریکا مناسب نظام نیستند! شهید بهشتی هم در آلمان درس خواندند، عبدالله عبدالله از رجال افغانستان در ایران درس خواند و..
حاکمیت یکدست، معادل مودبانۀ دیکتاتوری است. آقای پینوشه در شیلی، دیکتاتوری بود که دولتش بسیار کارآمد بود. پس کارآمدی دولت نمیتواند معیار مناسبی باشد. می بایست دموکراسی را در انتخابات حاکم کنیم و اجازه بدهیم همه افکار در احزاب و جریانات حضور پیدا کنند.
اینکه مجلس ما ضعیف است، دلیلش رد صلاحیت افراد ارزشمند توسط شورای نگهبان است. نمایندگان مجلس منتخبین تاییدصلاحیتشدههای شورای نگهبان هستند.
من فکر نمیکنم بعد از این، چیزی به عنوان اصلاح طلب و اصولگرا در جریانهای سیاسی داشته باشیم. مردم نگاه میکنند به اینکه آن فرد در مظان اتهام به فساد هست یا نه! دوراهی که بعد از این مردم با آن مواجه اند، دوراهی عدالت و فساد خو اهد بود.
مجید عباسی؛ عضو کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی استان چهارمحال و بختیاری:
اولین عامل مهم حضور یا عدم حضور مردم در انتخابات، حاکمیت جمهوری اسلامی است. در کشور ما یک حاکمیت دوگانه وجود دارد. از اول انقلاب تاکنون غربالگری که باید شکل میگرفته است شکل نگرفته. هنوز بنیصدرها بر مسند انقلاب هستند و مردم ناکارآمدیها را از چشم حکومت میبینند. باید حاکمیت یگانه و مسئولیتپذیر در کشور وجود داشته باشد. باید ساختار حاکمیت به سمتی پیش برود که مرجعیت یگانه داشته باشد. یک علت اصلی ناامیدشدن مردم، سیاستهای متناقضی است که در کشور اجرا میشود.
دومین عامل، کارآمدی دولتهاست. از اول انقلاب تاکنون هرگاه دولتی کارآمد بود و رفاه مردم تامین شد، مردم حضور بیشتری داشتند. سال ۸۸ مردم حضور ۸۵ درصدی داشتند. کمترین حضور در انتخابات مربوط به دور دوم ریاستجمهوری آقای هاشمی رفسنجانی است که تورم به ۵۰ درصد رسیده بود.
کمترین حضور ما در انتخابات ۵۰ درصد بوده و همیشه از اروپاییها بیشتر بوده است، ما سرمان جلوی اروپاییها کج نیست، مگر اینکه دولتمردان ما، ما را خار کنند. در چند سال اخیر، مدام شکست داشتیم، شکست اقتصادی، فرهنگی و ….
عامل بعدی دیگری که میتواند تاثیرگذار باشد، قدرت مجلس است. با این ساختارها و قوانین نمیتوانیم دولت قدرتمندی سر کار بیاوریم. از مجلس چهارم به بعد، قدرت مجلس به شدت افت پیدا کرد. الان مجلس به جای اینکه یک اهرم نظارتی قوی باشد، ۲۲۰ نماینده از یک شخص دعوت میکنند به انتخابات ورود پیدا کند!!
پیرو فرمایشات دوستان، بنده هم اعتقاد دارم که احزاب باید تقویت شوند. ما هم موافق تغییرات در شورای نگهبان هستیم. اما سوال این است چه کسی باید وارد انتخابات میشد که نشده است و شورای نگهبان چه کسی را رد کرده است؟ اگر دولت هیچکاره است، چرا اینقدر اصرار دارید وارد دولت بشوید؟
ما همه ایرانی هستیم و خواهان پیشرفت کشورمان، بحث بر سر روشها است. بنده با تشکیل احزاب و پررنگترشدنِ نقش آنها موافقم.
اگر احزاب و گفتمان شکل بگیرد و گفتمان قوی پیش بیاید که مانیفست و طرح جایگزین وجود داشته باشد. باید در قالب همین نظام روشها را تغییر داد وگرنه قهرکردن و عدم حضور در انتخابات کمکی نخواهد کرد.
محمد موحدی نیا؛ دبیر انجمن اسلامی دانشجویان آزادیخواه دانشگاه شهیدبهشتی:
افرادی که آبان ۹۸ به خیابانها آمدند دو دسته بودند: دسته اول ۲۰ درصدی بودند که به دولت خاتمی رای داده بودند. دسته دوم همان ۶۰ درصد زیر خط فقر بودند که مشکل اصلیشان نان بود. برخورد حکومت با آبان ۹۸ حیرت انگیز بود. برجستهترین حاصل آبان، ناامیدی از اصلاح ساختار در حکومت بود، تغییر گذار اصلاحطلبی به گذار انقلابی.
بعد از حوادث دی ۹۸ و دروغ به مردم، فساد مالی و اداری که در دولت اصلاحطلبان اشاعه پیدا کرد، سرکوب مدنی (انحلال جمعیت امام علی)، انزوای سیاسی، مالباختگان بورسی، بازیچهبودن دولت و سال کرونایی، همۀ اینها بین مردم و دولت گسلی ایجاد کرد که پُرکردنش بسیار سخت است.
چطور می شود از این مردم انتظار همراهی و مشارکت داشت. البته اصولگرایان در گذشته رای داده اند امسال هم رای می دهند و درآینده هم رای خواهند داد.
شورای نگهبان براساس کدام ملاک و معیار رد میکند؟ این ملاک ها را طیف اصولگرا تعیین میکنند. مشکل از ساختار است. انتخابات ریاست جمهوری کارا نیست، مردم ناامیدند و رای نمیدهند.
این عقیم سازی نهادهای انتخابی، برخورد رادیکال و نابودی احزاب، ما را از گفتوگو و مصالحه دور میکند و باعث میشود همان رضاپهلویها و اپوزیسیون خارجنشین قدرت پیدا کند و اگر اتفاقی بیفتد دیگر جامعه مدنی نیست که بخواهد جای حکومت را بگیرد.
نظر شما :