الگوی توسعه اقتصادی در ایران از چه مسیری می‌گذرد؟

۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۵:۲۶ کد : ۲۴۳۲ مشارکت اجتماعی دانشجویان
نشست اول از سلسله نشست‌های علمی – دانشجویی کارگروه اقتصادی شبکۀ ملی مسئولیت اجتماعی دانشجویان ایران (مهستان) با موضوع «الگوی توسعه اقتصادی در ایران از چه مسیری می‌گذرد؟» برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی، «حسین رجب‌پور»، فارغ‌التحصیل دکتری توسعۀ اقتصادی و برنامه‌ریزی از دانشگاه علامه در این نشست گفت:
توسعه را از چند دیدگاه می توان تعریف بررسی کرد که یک رویکرد تعریف توسعه در چارچوب اقتصاد است و با این رویکرد توسعه ترکیبی از رشد اقتصادی و برخورداری های رفاهی و اجتماعی است.
وی در پاسخ به اینکه چرا دولت ها باید در توسعه ایفای نقش کنند اذعان داشت: بازارها نیازمند مقدمات نهادی کارا هستند و حفظ امنیت و حقوق مالکیت از جمله وظایفی است که دولت باید آنها را به عهده گیرد، همچنین شکست بازار ها دیگر مسئله ای است که نیازمند دخالت دولت هاست و از نگاه توسعه محور نیز دولت ها باید برای خروج از چرخه ی فقر و کاهش نا اطمینانی ها و عدم قطعیت ها برنامه ریزی کرده و در راستای مدیریت تحولات قیمت ها و هزینه های ناشی از پیامد های خارجی (اکسترنالیتی) اقدام کند، پس دولت نقش و سهم مهم و غیر قابل انکاری در فرآیند توسعه دارد.
وی ادامه داد: در چرایی لزوم برنامه ریزی، باید به این نکات اشاره شود که اولاً برنامه ساز و کار هماهنگی است و امکان اولویت بخشی و تعریف چگونگی فرآیند ها را فراهم می کند.
رجب‌پور تصریح کرد: در کشور ما برنامه های توسعه در آغاز صرفاً مجموعه ای از طرح های عمرانی بود ولی به مرور به سمت طرح های جامع و هماهنگ حرکت کرده است اما هنوز با رسیدن به یک برنامه ریزی هماهنگ، پیوسته و استراتژیک فاصله ی زیادی دارد.
وی عدم هماهنگی ها در نظام تصمیم گیری کشور از جمله عوامل اصلی ناکامی برنامه های توسعه ی ارائه شده دانست و گفت: شوک های نفتی که به کمبود و وفور منابع منجر شده نیز از جمله دیگر عوامل است، مثال این موضوع نیز برنامه چهارم و ششم توسعه است که یکی به دلیل وفور منابع و دیگری به دلیل کمبود منابع نادیده گرفته شد.
وی افزود: با توجه به بحران های اقتصادی موجود لازم است تا یک برنامه ای توسعه گرا، هماهنگ و منسجم با در نظر گرفتن واقعیت های اقتصادی موحود و پیش بینی دقیق ومنطقی نسبت به آینده تنظیم و تمامی دستگاه ها به اجرای آن متعهد باشند.
در این راستا نقش دانشجویان و دانشگاهیان برای اثر گذاری و تسریع فرآیند توسعه کشور در ۳ حوزه خلاصه می شود؛ آگاهی بخشی و هم افزایی، مطالبه گری، نیروی انسانی متخصص
آگاهی بخشی و هم افزایی یعنی ما نسبت به وضعیت موجود و تحولات کشور بی تفاوت نبوده و با مطالعه و حساسیت بالا این تحولات را دنبال کرده و به اطلاع عموم اقشار جامعه نیز برسانیم، مطالبه گری نیز یعنی با کنش های اجتماعی موضع خود را مشخص نماییم و با هم افزایی و همکاری در فعالیت های جمعی در افزایش اثر گذاری این مطالبه گری ها بکوشیم و در نهایت نیروی انسانی متخصص لازمه ی هر فرآیند توسعه محور است و باید جامعه دانشگاهی بکوشد تا در راستای تربیت هر چه بیشتر و بهتر نیروی انسانی کارآمد برای امروز و فردای کشور بکوشد.
 


نظر شما :