بررسی استراتژی برد در بازی «اسکاتلند یارد (Scotland Yard)»

تخمین زمان مطالعه: ۹ دقیقه

مترجمین: نازنین عباسی‌فرید و علی علیزاده

ویراستار: علی علیزاده

مطالب مرتبط:

آشنایی با یکی از تاثیرگذارترین بازی‌های رومیزی تاریخ، «کاتان (Catan)»

چگونه در بازی «کاتان (Catan)»، حریفان را کیش‌ومات کنیم؟!!! (قسمت اول)

چگونه در بازی «کاتان (Catan)»، حریفان را کیش‌ومات کنیم؟!!! (قسمت دوم)

بازی «Ticket to Ride»، انقلابی در بین مخاطبان بازی‌های فکری و رومیزی

حمله به حریفان در بازی «Ticket to Ride»

بررسی استراتژی برد در بازی «اسکاتلند یارد (Scotland Yard)»
ما در هفته گذشته بازی «اسکاتلند یارد (Scotland Yard)» را معرفی کردیم. در این بازی یک بازیکن به عنوان «آقا یا مستر ایکس (X)» بازی می‌کند و بازیکنان دیگر همه کارآگاه هستند که روی نقشه لندن بازی می‌کنند. در این بازی، «مستر ایکس» باید مخفیانه حرکت کند و هدف او، فرار کردن از دستگیر شدن توسط کارآگاهان در طی ۲۴ نوبت است، در حالی که هدف کارآگاهان برعکس آن است و باید «مستر ایکس» را قبل از دور ۲۴ دستگیر کنند. در مقاله امروز، با استراتژی‌هایی که شما می‌توانید در ایفای هر دو نقش انجام دهید، بیشتر آشنا می‌شویم.

پس از بررسی و انجام مکرر بازی «اسکاتلند یارد»، باید بگوییم که «مستر ایکس» احتمالاً ۳۰ درصد مواقع برنده بازی می‌شود. این موضوع به این معناست که اگر شما در نقش «مستر ایکس» بازی کنید و بازی را واگذار کنید، لزوماً تقصیر شما نیست. اگر بتوانید بیش از ۳۰ درصد مواقع به عنوان «مستر ایکس» برنده بازی باشید، باید اعتراف کنیم که بازیکن ماهری هستید. در ادامه، به سراغ استراتژی‌های این بازی می‌رویم:

۱. نقطه شروع بازی «مستر ایکس»:
روی صفحه بازی، نقطه شروع بازی توسط «مستر ایکس» بسیار با اهمیت است. مثلاً اگر بازیکن دارای نقش «مستر ایکس»، از نقطه‌هایی با رنگ خاکستری بازی را شروع کند، ۱۷ درصد شانس برد خواهد داشت. نقطه‌های سبز رنگ محل بهتری برای شروع بازی هستند اما نقاط قرمز رنگ، برای شروع اصلاً توصیه نمی‌شود. مهم‌ترین عاملی که برای تعیین میزان احتمال پیروزی «مستر ایکس» پس از تجربه‌ها و بررسی فراوان بازی می‌توان به آن اشاره کرد، نقطه‌ای است که او بازی را شروع می‌کند. در جدول زیر، میزان شانس هر نقطه برای شروع بازی «مستر ایکس: را بررسی می‌کنیم:

۱۳ نقطه برای شروع بازی توسط «مستر ایکس» وجود دارد و بازیکن دارای نقش «مستر ایکس» باید کارت‌های شروع را بر هم بزند و یکی را به طور تصادفی بکشد. نکته بد بازی این‌جاست که نقطه شروع بازی، به طور تصادفی انتخاب می‌شود با وجود اینکه برای سرنوشت بازی سیار مهم است. به همین خاطر، در صورت توافق همه بازیکنان، ما یک تغییر جزئی قانون را پیشنهاد می‌کنیم. قبل از اینکه کارآگاهان کارت‌های شروع خود را به طور تصادفی بکشند، «مستر ایکس» می‎‌تواند به جای کشیدن یک کارت به طور تصادفی، آن نقطه را آزادانه انتخاب کند. ممکن است فکر کنید که بازیکنی که نقش «مستر ایکس» را بازی می‌کند، همیشه نقطه ۱۶۶ را انتخاب می‌کند و کارآگاهان این را می‌دانند، بنابراین این قانون عملی نیست، اما در بازی‌هایی که انجام شد، این شیوه آزمایش شد که «مستر ایکس» همیشه از نقطه ۱۶۶ بازی را شروع کند و مشخص شد که احتمال برنده شدن او از ۲۷ درصد به ۲۶ درصد کاهش پیدا کرد؛ بنابراین حتی با وجود اینکه کارآگاهان هم بدانند، پیشنهاد می‌کنیم که اگر در نقش «مستر ایکس» بازی می‌کنید، تقریباً همیشه از نقطه ۱۶۶ یا ۱۳۲ بازی را شروع کنید. این کار خیلی بهتر از آن است که بازی را به صورت تصادفی شروع کنید.

اگر می‌خواهید تقلب کنید و فکر می‌کنید که می‌توانید از پس آن بر بیایید، باید از نقطه ۱۸۱ بازی را شروع کنید. البته این نقطه در بین مجموعه نقاطی که «مستر ایکس» می‌تواند بازی را از آن‌جا شروع کند نیست، اما با توجه به تغییر قانونی که گفته شد و اینکه «مستر ایکس» مجاز است در هر نقطه‌ای بازی را شروع کند، این کار امکان‌پذیر خواهد بود و احتمال بردن در نقطه ۱۸۱، ۴۴ درصد می‌باشد که در مقایسه با نقطه ۱۶۶ بسیار بیشتر است. (اما توجه داشته باشید که برای هر ۱۱۵ نقطه شروع بازی، فقط ۲۰۰ بازی آزمایش شده شده، بنابراین احتمالاً این عدد دارای خطاهای بسیار بزرگی است). در این آزمایش‌ها همچنین سعی شده که ۱۳ نقطه جایگزین برای شروع بازی «مستر ایکس» انتخاب شد تا بتوان تعادل و توازن بیشتری را در بازی به وجود آورد، اما این کار امکان‌پذیر نبود و نقاط دیگری در صفحه بازی وجود ندارد که «مستر ایکس» شانس بیشتر یا حداقل برابری برای بردن بازی داشته باشد.

۲. بعضی از نقاط روی صفحه بازی شرایط بسیار بدتری را نسبت به سایر نقاط برای «مستر ایکس» به وجود می‌آورند:
در ۸۰ درصد بازی‌هایی که «مستر ایکس» در آن‌ها موفق به قدم گذاشتن در ایستگاه ۷۹ (بهترین ایستگاه) می‌شود، برنده بازی است. اما او تنها ۱۱ درصد ااز بازی‌هایی را که در ایستگاه ۷ قدم قرار می‌گیرد، برنده بازی می‌شود. البته باید بدانید کار درستی نیست که همیشه به سمت ایستگاه ۷۹ حرکت کنید، چون هدف اصلی شما دستگیر نشدن است، نه رفتن به ایستگاه ۷۹. اما اگر توانستید به ایستگاه ۷۹ بروید و البته کارآگاهی در مجاورت آن وجود ندارد، احتمالاً شانس خوبی برای برنده شدن دارید.

۳. کارآگاهان در ۲ نوبت اول، به کدام نقطه باید بروند؟!
در ۲ دور اول، کارآگاهان هیچ اطلاعاتی در مورد مکان «مستر ایکس» ندارند، و تنها چیزی که می‌دانند این است که او در یکی از نقاط احتمالی بازی را شروع کرده است. در دور سوم، «مستر ایکس» باید خودش را نشان دهد. از ایستگاه‌های مجاز، «مستر ایکس» می‌تواند به هر ایستگاهی برود به جز ایستگاه‌های: ۲، ۵، ۱۸، ۱۹، ۱۲۱، ۱۵۰، ۱۶۲، ۱۷۵ و ۱۸۲. بنابراین هدف کارآگاهان این است که ۲ دور اول را برای حرکت به ایستگاه‌های متصل به یکدیگر، برای به حداقل رساندن فاصله بین خودشان و «مستر ایکس» به پایان برسانند.
 

در مواردی که نقطه شروع فقط یک اتصال تک‌جهشی به مقصد تعیین شده دارد، نباید از آن استفاده کنید! شما باید اطمینان حاصل کنید که دقیقاً ۲ دور در صفحه بازی بپیچید تا به ایستگاه تعیین‌شده حرکت کنید، به طوری که وقتی «مستر ایکس» در دور سوم خود را نشان می‌دهد، موقعیت خوبی داشته باشید. در مواردی که دو یا چند کارآگاه دارای مقصد تعیین‌شده یکسانی هستند (برای مثال، ۲۹، ۹۱ و ۱۱۷ و همه می‌خواهند به ایستگاه ۸۹ بروند)، بدیهی است که فقط یک نفر می‌تواند به آن‌جا برود. بنابراین کارآگاهان باید کسی را که بهترین موقعیت را دارد، به آن ایستگاه بفرستند.

۴. بازی در نقش «مستر ایکس»:
ابتدا به مجموعه حرکات احتمالی خود نگاه کنید. برای هر ایستگاهی که در صفحه بازی می‌توانید به آن‌جا بروید، تعداد ایستگاه‌های بین خودتان و نزدیک‌ترین کارآگاه را بشمارید. البته توجه داشته باشید که اگر یک ایستگاه، دارای اتصالات اتوبوس یا قطار باشد، ممکن است دورترین کارآگاه به شما، نزدیک‌ترین کارآگاه باشد. اگر یک ایستگاه فقط ۱ نقطه از یکی از کارآگاه‌ها فاصله دارد، نباید به آن‌جا بروید، زیرا این خطر وجود دارد که آن کارآگاه در نوبت بعدی شما را دستگیر کند. اگر بیش از یک ایستگاه وجود دارد که بیش از ۲ ایستگاه از نزدیک‌ترین کارآگاه فاصله دارد، باید ببینید که کدام نقطه یک برای رفتن به آن نقطه بهتر است و البته سعی کنید به ایستگاه‌های قرمز نروید و به جای آن به ایستگاه‌های سبز رنگ بروید. اگر شما دقیقاً یک ایستگاه در دسترس دارید که بیش از ۲ ایستگاه از نزدیک‌ترین کارآگاه فاصله دارد، باید به آن ایستگاه بروید. اما توجه داشته باشید که اگر کارآگاهان از قبل بدانند شما کجا هستید، پس می‌دانند که شما به احتمال زیاد به این ایستگاه می‌روید؛ بنابراین بهتر است که در جهت مخالف یک کارآگاه حرکت کنید. حرکت به آن ایستگاه در حالی که همه کارآگاهان می‌دانند که به کجا می‌خواهید بروید، منجر به محاصره شدن شما در نوبت‌های بعدی می‌شود.

اگر هیچ ایستگاهی برای رفتن ندارید، در این صورت وضعیت بسیار بدی دارید. اگر کارت دبل دارید، الان باید از آن استفاده کنید. اما به این موضوع توجه کنید که اگر از این کارت استفاده کنید و ۲ ایستگاه جابه‌جا شوید، در موقعیت جدید هم شرایط شما مثل قبل نشود. اگر هیچ ایستگاهی برای رفتن ندارید و کارت دبل هم ندارید، باید سعی کنید پیش‌بینی کنید که کارآگاهان در نوبت بعدی چه خواهند کرد و سعی کنید به ایستگاهی بروید که فکر می‌کنید آن‌ها به آن‌جا نمی‎روند. در نهایت، اگر در ایستگاهی هستید که دارای خطوط اتوبوس، قطار یا کشتی است، از بلیط سیاه استفاده کنید تا کارآگاهان از نحوه سفر شما مطلع نشوند، به‌ویژه اگر کارآگاهان بدانند در کدام ایستگاه هستید. شما هرگز نباید از بلیط اتوبوس یا قطار استفاده کنید مگر اینکه با انجام دادن این کار، اطلاعات اضافی در مورد مکان شما فاش نشود (برای مثال، به این دلیل که به هر حال قصد دارید مکان خود را فاش کنید یا اینکه تنها حرکت قانونی شما سفر با اتوبوس یا قطار است).

۵. بازی در نقش کارآگاهان:
همان‌طور که در بالا گفته شد، در ۲ دور اول، باید به سمت ایستگاه‌هایی حرکت کنید که اتصالات خوبی با دیگر نقاط دارند. وقتی که «مستر ایکس» در نوبت ۳ موقعیت خود را فاش کرد، باید پیش‌بینی کنید که او در دورهای بعدی به کدام نقاط خواهد رفت. پس از حرکت «مستر ایکس»، مجموعه ایستگاه‌های احتمالی که ممکن است به آن‌ها برود را یادداشت کنید. قبل از جابه‌جا کردن هر کدام از کارآگاهان، به تمام حرکت‌ها و انتخاب‌ها آن‌ها فکر کنید. گاهی اوقات شما ۲ کارآگاه دارید که می‌توانند یک ایستگاه را پوشش دهند، ولی چیزی که اهمیت دارد این است که تصمیم بگیرید کدام کارآگاه را به آن ایستگاه بفرستید.

تجزیه و تحلیل بازی:
اکثر مردم احتمالاً قبلاً بازی‌ای مانند «اسکاتلند یارد» انجام نداده‌اند. «اسکاتلند یارد» در زمان خود واقعاً منحصربه‌فرد بود، زیرا اساساً به به وجود آمدن ژانری کمک کرد که در آن همه بازیکنان به جز یکی باید با یکدیگر همکاری کنند تا بازیکن دیگر را بگیرند. با گذشت زمان، این موضوع ثابت شد که وجود چنین مکانیزمی در بازی‌ها بسیار محبوب و پرطرفدار است زیرا در طول سال‌ها توسط چندین بازی رومیزی محبوب دیگر مورد استفاده قرار گرفته است. در واقع بازی «اسکاتلند یارد» یک نمونه غول‌پیکر از بازی «موش‌وگربه» است. چرا که یک بازیکن به عنوان «موش (مستر ایکس)» بوده و بقیه بازیکنان دیگر به عنوان «گربه (کارآگاه)» در تلاش برای گرفتن آن موش بازی می‌کنند.

این بازی اگرچه بی‌نقص نیست، اما بازی بسیار خوبی است و به دلیل الهام بخشیدن به چندین بازی محبوب دیگر، شایسته اعتبار زیادی است. در نگاه اول، ممکن است به نظر برسد که جذابیت‌های زیادی در این بازی وجود ندارد. بازیکنان به نوبت، با بلیط یا کارت خود بازی می‌کنند تا به نقاط مختلف روی صفحه حرکت کنند که این موضوع در واقع تنها مکانیزم بازی است و به همین دلیل، در واقع انتخاب و یادگیری بازی «اسکاتلند یارد» بسیار آسان است. این بازی را معمولاً افراد بالای ۱۰ سال بازی می‌کنند اما بچه‌های کوچک‌تر نباید مشکلات زیادی با بازی داشته باشند. سادگی این بازی به‌گونه‌ای است که می‌توانید آن را با افرادی که معمولاً فقط بازی‌هایی مانند «مونوپولی» را انجام می‌دهند، بازی کنید. البته ممکن است قوانین و مکانیزم بازی ساده باشد اما بردن در «اسکاتلند یارد» به استراتژی‌های زیادی نیاز دارد و شانس نقش چندانی در بازی ندارد. مثلاً اینکه کارآگاهان بتوانند محل شروع بازی و حرکات «مستر ایکس» را خوب حدس بزنند، به کمی شانس نیاز دارد اما در کل، بازی به شانس تکیه نمی‌کند. بازیکنانی که بهترین بازی را انجام می‌دهند و تصمیمات و پیش‌بینی‌های دقیق دارند، احتمالاً برنده بازی خواهند بود. بازیکنی که نقش «مستر ایکس» را بازی می‌کند، این مزیت را دارد که بیشتر اوقات حرکاتش مخفی است. اینکه بتوانید بفهمید طرف مقابل چه برنامه‌ای دارد، می تواند کمک زیادی به شما در پیش‌برد بازی بکند.

به همین دلیل این بازی شایستگی بردن جایزه «Spiel des Jahres» در سال ۱۹۸۳ را داشت. اگر قبلاً چنین ژانری را در بازی‌های رومیزی تجربه نکرده‌اید، باید بگوییم که این بازی، ژانری کاملاً متفاوت دارد و فضایی جدید و دلپذیر را در آن امتحان می‌کنید. اکثر بازی‌های رومیزی محدودیت زمانی مشخصی دارند اما بازی «اسکاتلند یارد» می‌تواند تا حتی چند ساعت هم طول بکشد. مدت زمان بازی به این بستگی دارد که آیا کارآگاهان می توانند «مستر ایکس» را بگیرند یا نه و البته با چه سرعتی می‌توانند این کار را انجام دهند. مثلاً اگر کارآگاهان خیلی زود «مستر ایکس» را بگیرند، بازی ممکن است ۱۵ دقیقه طول بکشد. مدت زمان بازی همچنین بستگی به مقدار بحث کارآگاهان در مورد گزینه‌های آن‌ها دارد. در حالی که معمولاً زمان زیادی طول نمی‌کشد تا بفهمید در یک دور خاص می‌خواهید چه کار کنید، اما در این بازی تحلیل کردن بسیار مهم است.

‌‌‌‌

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات بازی «اسکاتلند یارد» این واقعیت است که بازیکن «مستر ایکس»، بیشتر بازی را در انتظار تصمیمات و حرکات سایر بازیکنان می‌گذراند. معمولاً حرکات «مستر ایکس»، بسیار سریع‌تر است. بازیکن این نقش می‌تواند مکان سایر بازیکنان را ببیند و بنابراین می‌تواند بفهمد که به کدام ایستگاه می‌خواهد برود. برعکس «مستر ایکس»، کارآگاهان باید در مورد حرکات و تصمیمات «مستر ایکس» تحلیل و آن‌ها را پیش‌بینی کنند. یکی دیگر از مشکلات احتمالی بازی، این است که «مستر ایکس» یا کارآگاهان به دلیل تصادفی بودن نقطه شروع بازی، ممکن است در موقعیت بدی از همان شروع بازی قرار بگیرند. از آن‌جا که چندین نسخه مختلف از بازی «اسکاتلند یارد» در طول این سال‌ها ساخته شده، کیفیت قطعات تا حدودی به برند نسخه ساخته شده بستگی دارد. بیشتر اجزا بازی، شامل بلیط‌های مقوایی هستند که ضخامت مناسبی دارند اما شاید با گذشت زمان، جذابیت خود را از دست بدهند. مهره‌های بازی، معمولی هستند و جلد دفترچه راهنما، مطوب است. صفحه بازی هم بسیار خوب ساخته شده چون جزئیات را کامل نشان می‌دهد.

برای اطلاع از اخبار مربوط به بازی‌ها و مطلع شدن از مقالات تازه می‌توانید به اینستاگرام ما به نشانی bazipardazi مراجعه کنید.

منابع:

‌‌‌‌‌‌‌
http://www.geekyhobbies.com/scotland-yard-board-game-review-and-rules/
https://incoherency.co.uk/blog/stories/scotland-yard.html