فعالیت در سازمان دانشجویان ایران به من این امکان را داد تا هم‌زمان با ساخت مسیر شخصی خودم، از جادۀ تجربیات دانشجویان دیگر نیز بگذرم

ضمن معرفی اجمالی خود بیان کنید که از چه طریق با جهاددانشگاهی و سازمان دانشجویان ایران آشنا شده و برای فعالیت در این مجموعه ترغیب شدید؟
پریا جافرپور هستم. دانشجوی ترم ششم کارشناسی پرستاری از دانشگاه علوم پزشکی لرستان و دبیر کانون همیاران سلامت سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی لرستان. بنده از همان ابتدای ورود به دانشگاه علوم پزشکی لرستان به دنبال انجام فعالیت‌های مضاف بر تحصیل بودم و همواره کوشیدم تا برنامه‌های مشارکتی با همراهی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی برگزار کنم. به دنبال این اشتیاق، از ترم اول وارد انجمن علمی پرستاری دانشگاه شده و ترم سوم نیز به عنوان دبیر این انجمن انتخاب شدم. همان زمان بود که در جریان برگزاری یک بازدید علمی برای دانشجویان پرستاری به مشکل برخورده بودم و به دنبال پیدا‌کردن مکانی جذاب با ظرفیت بازدید علمی بودم. نهایتاً از طریق دبیر سابق انجمن علمی پرستاری با سازمان دانشجویان و مسئول محترم آن در لرستان یعنی جناب آقای حاتمی آشنا شدم. طی تماس تلفنی که به همین منظور با ایشان داشتم، از نوع نگاهشان به فعالیت‌های دانشجویی متعجب شدم. احساس می‌کردم این بازدید وظیفۀ اصلی ایشان است و نه من! آن‌قدر که گزینه‌های متنوعی پیش روی من گذاشتند و برای انجام هماهنگی‌های مربوطه نیز پیش‌قدم شدند. مشابه این نگاه حمایتگرانه را که تنها به فکر پیدا‌کردن بهترین راه‌حل برای دانشجو است، ندیده بودم. معمولاً در مسیر انجام یک فعالیت دانشجویی، یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها پیدا‌کردن همراهی مناسب از میان مسئولان مربوطه است و این همکاری مقدمه‌ای شد تا با تفکر حاکم و فرهنگ نهفته در سازمان دانشجویان بیشتر آشنا شوم. برای منی که همواره به دنبال جمع‌کردن دانشجویان دانشگاه خودم در کنار یکدیگر بودم، اکنون بستری فراهم آورده شده بود تا بتوانم نه‌تنها با دانشجویان علوم پزشکی لرستان، بلکه تمام دانشجویان فعال در سازمان دانشجویان ایران همکاری داشته باشم. 

دوست دارید تا در چه نوع از فعالیت‌های سازمان همکاری کنید و اساساً اگر برنامه پیشنهادی برای اجرا در سطح شعبه یا در سطح کشوری داشتید، چه حوزه‌ها و مواردی مدنظر شما بود؟
برگزاری رویداد‌های حضوری علاقۀ اصلی من در زمینه فعالیت‌های دانشجویی است. به نظرم، روح پویا و فعال دانشجویی در چنین بستری به شکوفایی می‌رسد. در چنین شرایطی ایده‌ها و ارتباطات جدید شکل می‌گیرند و تحت‌تأثیر یک فضای تعاملی، دانشجویان می‌آموزند تا چگونه در کنار یکدیگر پیشرفت کنند و به‌خوبی قدرتی را که در اجتماع آنان است، لمس می‌کنند. نکتۀ مهمی که درموردِ رویداد‌های حضوری وجود دارد، ایجاد حس اعتمادبه‌نفس در دانشجویان است. این احساس که «من هم می‌توانم مهارت‌های جدیدی را که تا دیروز سخت و غیرممکن به نظر می‌رسیدند، یاد بگیرم» اصلی‌ترین دستاورد این حضور جمعی است. رویدادهای مسابقه‌محور به همراه رویکردهای خلاقانه در اجرای آنان، گزینۀ مناسبی برای دریافت مشارکت حداکثری دانشجویان به شمار می‌رود. در انتخاب موضوع هم می‌توان وام‌دار علاقه‌مندی خود دانشجویان بود که بنا بر مشاهدات من، تا حد زیادی به سمت‌وسوی اکوسیستم استارتاپی و فنّاوری متمایل است. در همین راستا، بنده در سازمان دانشجویان و با کمک اعضای محترم آن در حال آماده‌سازی برگزاری رویدادهای فنّاورانه به صورت دوره‌ای و موضوع‌محور در سطح استان هستیم. امیدوارم با بازخورد منظمی که از بخش‌های مختلف فرآیند این مسابقه دریافت می‌کنیم، بتوانیم آن را در سطح منطقه و کشور نیز به انجام برسانیم. 

آیا علاقه دارید تا در ایام و سال‌های آتی نیز در سازمان دانشجویان ایران فعالیت داشته باشید؟
قطعاً، سازمان دانشجویان با تسهیلگری و حمایت‌های دلسوزانه خود حامی و مشوق اصلی من در انجام فعالیت‌های دانشجویی بوده است. برای دانشجوبودن، به معنای واقعی کلمه آن، باید مقداری خارج از چهارچوب فکر کرد. گاهی باید مسیر شخصی خودمان را به سمت جست‌وجوی دانش بسازیم. فعالیت در سازمان دانشجویان به من این امکان را داد تا هم‌زمان با ساخت مسیر شخصی خودم، از جادۀ تجربیات دانشجویان دیگر نیز بگذرم. 

اگر بخواهید آسیب‌شناسی نسبت به اقدامات ستاد سازمان دانشجویان در تهران یا فعالیت‌های شعبه استان لرستان داشته باشید، چه مواردی را ذکر می‌کنید؟
به‌جز سازمان دانشجویان، شبکه‌های علمی دیگری نیز در کشور وجود دارند که برگرفته از شور و شوق دانشجویان مستعد و پرتلاش در طی سالیان سال فعالیت خود هستند. برخی از این شبکه‌های علمی نوپا بوده و مخزن ایده‌های نو و تفکرات جدیدی هستند که ممکن است نظیر آنان یافت نشود. متأسفانه سازمان دانشجویان در میان بسیاری از صاحبان آن، یعنی خود دانشجویان، ناشناخته است و یا ظرفیت‌های عملکردی و اجرایی آن به‌درستی شناسانده نشده‌اند. من سازمان دانشجویان را نهاد قدرتمندی می‌دانم که با تکیه بر نیروی همکاری و فرهنگ همدلی خود می‌تواند پل ارتباطی مناسبی برای شبکه‌های علمی جوان کشور باشد و در تسهیل انجام فعالیت‌های این مراکز، به‌عنوانِ موثرترین مهرۀ بازی عمل کند. 

چه راهنمایی برای دانشجویان و به‌ویژه دانشجویان تازه‌وارد به دانشگاه‌ها برای فعالیت‌ در سازمان دانشجویان دارید و از سوی دیگر، چه پیشنهاد و راهنمایی برای شعب سازمان دانشجویان در سطح کشور برای جذب دانشجویان علاقه‌مند و خلاق در این شعب دارید؟
ایجاد ارتباطات موثر مهم‌ترین عنصر در موفقیت یک دانشجو و به‌طورکلی فعالیت‌های دانشجومحور است. رویدادهای مشارکتی و خلاقانه با هدف معرفی ظرفیت‌های عملکردی سازمان دانشجویان و گردهم‌آوردن تعداد کثیری از آن‌ها، به نوبۀ‌ خود می‌تواند تمام آنچه را که یک دانشجو از یک رویداد دانشگاهی مدنظر دارد، فراهم کند. این خود مقدمه‌ای برای جذب دانشجویان بیشتر به شمار می‌رود و می‌تواند آمار مشارکت‌های بعدی را نیز افزایش دهد. 
 
نکته‌ای اگر جا ماند و دوست داشتید که ذکر می‌کردید، چه مواردی بود؟
بنا بر آنچه از تجربۀ زیسته‌ خود و مصاحبت با دیگر دانشجویان به دست آورده‌ام، دورنمای اکثر دانشجویان انجام اموری با عنوان کلی «وظیفۀ اجتماعی» است که در زیر سایه آن بتوانند به تعداد کثیری از انسان‌ها در رسیدن به اهداف و آرزوهای خود کمک کنند. نکتۀ مهمی که در این میان وجود دارد و اغلب به دست فراموشی سپرده می‌شود، این است که می‌توان این وظیفه اجتماعی را در بهترین قامت و شمایل آن به‌عنوانِ یک دانشجو به انجام رساند. انجام فعالیت‌های دانشجویی شاید برای برخی مقطعی و گذرا به نظر برسد. آنچه اهمیت دارد، ساخت یک نظام فکری الهام‌بخش است که می‌تواند به‌عنوانِ بستری برای شکوفایی و رشد دیگران به شمار رود. کسی چه می‌داند؟ شاید برگزاری یک رویداد دانشجویی که حاصل جرقه‌ای از افکار و ایده‌های ما بوده است، بتواند مسیر زندگی حرفه‌ای یک دانشجو را برای همیشه تغییر دهد. ایده‌ها به‌خودی‌خود قدرتمندند و اجرایی‌کردن آن‌ها ارزش افزوده‌ای در دنیا ایجاد می‌کند که ماحصل آن سالیان بعد قابل مشاهده خواهد بود. نیازی نیست تا برای تأثیرگذاشتن بر روی زندگی دیگران سال‌ها منتظر فرصت مناسب بمانیم. می‌توان دانشجو بود و همزمان الهام‌بخش دیگر دانشجویان شد. امیدوارم این اشتیاق نهفته در اعضای سازمان دانشجویان بتواند به علم‌آموزان مستعد کمک کند تا مسیر خود را با آگاهی عمیق‌تری طی کنند و به اهداف بلند خود نایل شوند.